3/2006

ΣυμβΠλημΚαβ 3/2006
Πρόεδρος Σ. Kουτσοχρήστος
Μέλη Ε. Γίτση, Ι. Kοσμάτος
Eισαγγελέας Α. Καλαϊτζή, Eισαγγελική Πάρεδρος
Δικηγόρος Χ. Kεβρεκάκης

Η μη γενομένη δεκτή εισαγγελική πρόταση έχει ως εξής: Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 282 παρ. 3 ΚΠΔ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 παρ. 11 α του Ν 2408/1996: "Προσωρινή κράτηση μπορεί να επιβληθεί αντί για περιοριστικούς όρους, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της πρώτης παραγράφου του άρθρου αυτού, μόνο αν ο κατηγορούμενος διώκεται για κακούργημα και δεν έχει γνωστή διαμονή στη χώρα ή έχει κάνει προπαρασκευαστικές ενέργειες για να διευκολύνει τη φυγή του ή κατά το παρελθόν υπήρξε φυγόποινος ή φυγόδικος ή κρίθηκε ένοxοs για απόδραση κρατουμένου ή παραβίαση περιορισμών διαμονής ή κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό, όπως προκύπτει από ειδικά μνημονευόμενα περιστατικά της προηγούμενης ζωής του ή από τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα Χαρακτηριστικά της πράξης για την οποία κατηγορείται, να διαπράξει και άλλα εγκλήματα. Μόνο η κατά νόμο βαρύτητα της πράξεως δεν αρκεί για την επιβολή προσωρινής κράτησης". Eπίσης, από τη διάταξη του άρθρου 253 ΚΠΔ, συνάγεται ότι ο ανακριτής έχει στις δυνατότητες ενέργειας, μετά την απολογία του κατηγορουμένου και οι δυνατότητες αυτές απαριθμούνται κατά σειρά προτεραιότητας, υπό την έννοια ότι ο ανακριτής θα εξετάσει πρώτα τη δυνατότητα να αφήσει ελεύθερο τον κατηγορούμενο χωρίς όρους, δεύτερον την αναγκαιότητα να εκδώσει διάταξη που επιβάλλει περιοριστικούς όρους και τελευταία να εκδώσει ένταλμα προσωρινής Kράτησης (ΔιατΑνακρΤριπ 12/1992 ΠοινΧρ MA , 936, παρατ. Λ. Kωνσταντινίδη, ΣυμβΠλημΘεσ 245/1990 Υπερ 1990, 104, Kαρράς, Μαθήματα Ποιν. Δικον. Δικαίου σελ. 229 επ.). Εξάλλου, κάθε ανακριτική πράξη επιβάλλεται, προκειμένου να επιτευχθεί η διερεύνηση των τελουμένων εγκλημάτων και η ανακάλυψη των δραστών, να είναι σύμφωνη με την αρχή της αναγκαιότητας, ενώ παράλληλα πρέπει να λειτουργούν, όπως για τη λήψη κάθε μέτρου δικονομικού καταναγκασμού, οι αρχές της απαγορεύσεως του υπέρμετρου, της αναγκαίας αναλογίας και του προσήκοντος βαθμού υπονοιών. (Ν. Aνδρουλάκη, Τα όρια της ανακριτικής δράσης και η αρχή της αναγκαιότητας, ΠοινΧρ KE , 12, παρατ. Λ. Mαργαρίτη στο ΣυμβΠλημΑλεξ Υπερ 1991, 887, ΣυμβΠλημ Θεσ 780/2004 αδημ.). Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 285 παρ. 1, 4 ΚΠΔ: "Κατά του εντάλματος για την προσωρινή κράτηση και της διάταξης του ανακριτή που επέβαλε περιοριστικούς όρους επιτρέπεται στον κατηγορούμενο να προσφύγει στο συμβούλιο πλημμελειοδικών. Η προσφυγή γίνεται μέσα σε πέντε ημέρες από την προσωρινή κράτηση και συντάσσεται έκθεση από το γραμματέα των πλημμελειοδικών ή από εκείνον που διευθύνει τις φυλακές, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο άρθρο 474 παρ. 1. Η προσφυγή διαβιβάζεται στον εισαγγελέα των πλημμελειοδικών και εισάγεται από αυτόν xωρίς χρονοτριβή μαζί με την πρότασή του στο συμβούλιο το οποίο και αποφασίζει αμετάκλητα ... 4. Το συμβούλιο των πλημμελειοδικών όταν ασχολείται με την προσφυγή, μπορεί να άρει την προσωρινή κράτηση ή να την αντικαταστήσει με περιοριστικούς όρους που επιβάλλονται κατά την κρίση του ή να αντικαταστήσει με άλλους τους όρους που έχουν τεθεί". Περαιτέρω, η προσφυγή κατά του αντάλματος προσωρινής κράτησης ασκείται είτε αυτοπροσώπως είτε δι` αντιπροσώπου, που έχει προς τούτο αντολή, μπορεί να ασκηθεί και από τον παραστάντα κατά την απολογία συνήγορο, κατ` ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 465 παρ. 2 ΚΠΔ (Znσιάδης, Ποινική Δικονομία, τομ. β`, 1997, σελ. 271, Kαρράς, Ποιν. Δικ. Δίκαιο, 1993, σελ. 509, ΠλημΛαμ 120/1984 ΑρΧΝ 1985, 268). Εξάλλου, το αναγνωριζόμενο στο άρθρο 309 παρ. 2 ΚΠΔ δικαίωμα αυτοπρόσωπης εμφάνισης των διαδίκων περιορίζεται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που το συμβούλιο αποφαίνεται για την ουσία της κατηγορίας και δεν επεκτείνεται και σε άλλες περιπτώσεις, όπως στην περίπτωση που το Συμβούλιο καλείται να κρίνει επί ασκηθείσας προσφυγής κατά εντάλματος προσωρινής κράτησης, ζήτημα για το οποίο ο ΚΠΔ δεν αναγνωρίζει ειδικό δικαίωμα εμφάνισης του κατηγορουμένου στο συμβούλιο (σχ. Mπάκας ΠοινΧρ ΛΖ , 484, ΤρΠλημΑθ 4493/1986, ΠοινΧρ 1996, 1940, ΠλημΧαλκ 16/1986 ΠοινΧρ 36, 411).
Στην προκειμένη περίπτωση ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος του προσφεύγοντος κατηγορουμένου για κατοχή ναρκωτικών ουσιών από δράστη που ενεργεί κατ` επάγγελμα (άρθρα 1, 13 στ , 14,26,27,51,52,59,63,79 ΠΚ, 4 παρ. 1,3 Πιν. A περ. 6, 5 παρ. 1 ζ,8 παρ. 1 Ν 1729/1987, όπως ισχύει σήμερα) και αμέσως μετά την απολογία του, στις 9.1.2006, επιβλήθηκε σε αυτόν με σύμφωνη γνώμη μας προσωρινή κράτηση, για την ως άνω κακουργηματική πράξη, διότι κρίθηκε ότι προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής του και ότι αν αυτός αφεθεί ελεύθερος θα διαπράξει και άλλα εγκλήματα και εκδόθηκε το προσβαλλόμενο με αριθμό 1/9.1.2006 ένταλμα προσωρινής κράτησης της Ανακρίτριας Πλημμελειοδικών Καβάλας. Κατά του ως άνω εντάλματος προσωρινής κράτησης ο κατηγορούμενος άσκησε, διά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Χ.Κ., ο οποίος είχε παραστεί κατά την απολογία του και είχε προς τούτο εντολή, την κρινόμενη προσφυγή στις 11.1.2006, με τη σύνταξη της κατά νόμο εκθέσεως από το γραμματέα πλημμελειοδικών Καβάλας, δηλαδή εμπρόθεσμα. Συνεπώς η υπό κρίση προσφυγή περιέχουσα όλα τα στοιχεία του παραδεκτού της είναι νόμιμη, ασκήθηκε εμπρόθεσμα και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Από το αποδεικτικό υλικό της δικογραφίας που συγκαντρώθηκε μέχρι τώρα από την κύρια ανάκριση και από την προηγηθείσα αυτής αστυνομική προανάκριση και ειδικότερα από τις μαρτυρικές καταθέσεις και τα έγγραφα, σε συνδυασμό και με την απολογία του προσφεύγοντος κατηγορουμένου, προκύπτουν τα ακόλουθα: Ο προσφεύγων κατηγορούμενος στις 8.1.2006 συνελήφθη από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Καβάλας να κατέχει σε ένα αγρόκτημα που χρησιμοποιεί στο Δ.Δ. Χ. Καβάλας, ποσότητα ακατέργαστης κάνναβης βάρους 173 γραμμαρίων (με το νάιλον περιτύλιγμα) και ζυγαριά ακριβείας. Οπως δε προέκυψε από την αυτεπαγγέλτως διενεργηθείσα αστυνομική προανάκριση και ειδικότερα από την από 8.1.2006 ιατροδικαστική έκθεση του ψυχιάτρου Ε.Π., ο προσφεύγων κατηγορούμενος, δεν προβαίνει σε συστηματική χρήση κάνναβης, όπως ο ίδιος υποστηρίζει.
Από τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά συνάγεται ότι στην προκείμενη περίπτωση προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής του κατηγορούμενου για την πράξη που του αποδίδεται. Επιπλέον δε, από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης του αυτής (κατοχή μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών ουσιών, η κατοχή της οποίας σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί για δική του αποκλειστική χρήση, σχ. η από 8.1.2006 ιατροδικαστική έκθεση) με προφανή σκοπό την περαιτέρω διάθεσή τους με σκοπό τον εύκολο πλουτισμό του, γεγονός στο οποίο συνηγορεί η κατεχόμενη από αυτόν ζυγαριά ακριβείας, ως στοιχείο της υποδομής που είχε διαμορφώσει αυτός με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης της πράξης και λαμβάνοντας υπόψη την εγκληματική του διάθεση, η οποία στηρίζεται στην ποιοτική αξία των αιτίων που τον ώθησαν στο έγκλημα, το σκοπό που επεδίωξε, το χαρακτήρα του, τις ατομικές και κοινωνικές περιστάσεις, κρίνεται ότι αυτός αποτελεί δυναμική απειλή της έννομης τάξης και αν αφεθεί ελεύθερος θα διαπράξει και νέα εγκλήματα. Συντρέχουν επομένως οι προϋποθέσεις για την επιβολή της προσωρινής κράτησης και πρέπει για το λόγο αυτό η κρινόμενη προσφυγή να απορριφθεί ως αβάσιμη στην ουσία της. Σε ό,τι αφορά την από 18.1.2006 αίτηση αυτοπρόσωπης εμφάνισης του προσφεύγοντος κατηγορουμένου στο συμβούλιό σας, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν στη νομική σκέψη της παρούσας, θα πρέπει να απορριφθεί προεχόντως ως μη νόμιμη αλλά και πέραν αυτού, ο προσφεύγων, αφενός στην απολογία του και αφετέρου στην υπό κρίση προσφυγή, έχει αναπτύξει επαρκώς και διεξοδικά τους ισχυρισμούς του για την παρούσα υπόθεση και κατά συνέπεια η σχετική αίτηση πρέπει να απορριφθεί και ως ουσιαστικά αβάσιμη.
Για τους λόγους αυτούς προτείνω:
Να απορριφθεί η από 11.1.2006 προσφυγή του Σ.Λ., κατοίκου Καβάλας, οδός ...και ήδη προσωρινά κρατουμένου στη Δικαστική Φυλακή Κομοτηνής, δυνάμει του με αριθμό 1/9.1.2006 εντάλματος προσωρινής κράτησης της κ. Ανακρίτριας Πλημμελειοδικών Καβάλας, καθώς και η από 18.1.2006 αίτηση αυτοπρόσωπης εμφάνισης του προσφεύγοντος κατηγορουμένου στο συμβούλιό σας.
Το βούλευμα έχει ως εξής:
Από τη διάταξη του άρθρου 309 παρ. 2 ΚΠΔ, που εισάγει κατ` εξαίρεση την κατ` αντιδικίαν συζήτηση ενώπιον των Δικαστικών Συμβουλίων, σαφώς προκύπτει ότι το δικαίωμα του κατηγορουμένου να ζητήσει την ενώπιον του Δικαστικού Συμβουλίου εμφάνισή του προς παροχή διασαφήσεων, υπάρχει μόνο εφόσον τούτο, μετά το πέρας της ανάκρισης, πρόκειται να αποφανθεί εάν συντρέχει κάποια περίπτωση από τις αναφερόμενες στο άρθρο 309 παρ. 1 ΚΠΔ, όχι δε και σε κάθε άλλη περίπτωση, εκτός εάν ο νομοθέτης θέλησε την εμφάνιση των διαδίκων, οπότε όρισε τούτο ρητά και ειδικά, όπως έπραξε στην περίπτωση του άρθρου 287 παρ. 1 ΚΠΔ, για την οποία δεν πρόκειται στη συγκεκριμένη περίπτωση. Κατά συνέπεια αποκλείεται το ως άνω δικαίωμα του κατηγορουμένου κατά τη διάρκεια της ανάκρισης και δεν είναι νόμιμη αίτηση αυτοπρόσωπης εμφάνισής του (μη επιτρεπομένης σε κάθε περίπτωση της διά συνηγόρου εκπροσώπησής του) κατά τη συq,τηση προσφυγής κατά αντάλματος προσωρινής κράτησης ή προσφυγής κατά ανακριτικής διάταξης επί αίτησης άρσης ή αντικατάστασης της προσωρινής κράτησης με περιοριστικούς όρους ή των περιοριστικών όρων με άλλους (ΣυμβΕφΘεσ 806/2000 ΠοινΧρ ΝΑ`, 993 ΝοΒ 2001, 708 με τις εκεί παραπομπές σε θεωρία και νομολογία, ΣυμβΠλημΑθ 493/1997 ΠοινΧρ ΜΙ-, 895, ΣυμβΠλημΔραμ 172/1993 ΑρΧΝ MΠ , 721, Π. Kαίσαρη ΕρμΚΠΔ τόμος Π άρθρα 275-319 υπ` άρθρο 309 σελ. 4015). Σε βάρος του Σ.Λ., κατοίκου Καβάλας και ήδη προσωρινά κρατούμενου στη Δικαστική Φυλακή Κομοτηνής, ασκήθηκε ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της κατοχής ναρκωτικών ουσιών από δράστη που ενεργεί κατ` επάγγελμα (άρθρα 4 παρ. 1,3 Πιν. A περ. 6, 5 παρ. 1ζ` και 8 παρ. 1 Ν 1729/1987, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 1, 12, 13 στ , 14,26 παρ. 1 α , 27 παρ. 1,51 και 52 ΠΚ) και παραγγέλθηκε η διενέργεια κυρίας ανακρίσεως από την Ανακρίτρια Πλημμελειοδικών Καβάλας. Μετά την απολογία του, που έλαβε Χώρα στις 9.1.2006, η Ανακρίτρια Πλημμελειοδικών Καβάλας έχοντας και τη σύμφωνη γνώμη της Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Καβάλας για την αξιόποινη πράξη που αποδίδεται σε αυτόν, εξέδωσε το υπ` αριθμ. 1/9.1.2006 ένταλμα προσωρινής κράτησης, βάσει του οποίου αυτός κρατείται προσωρινά. Εναντίον του ανωτέρω εντάλματος ο προαναφερθείς κατηγορούμενος άσκησε παραδεκτά -διά του πληρεξουσίου του δικηγόρου, ο οποίος παραστάθηκε στην απολογία του (ΠλημΛαμ 120/1984 ΑρΧΝ 1985, 268, Δέδβ, Ποινική Δικονομία 1987 σελ. 408 σημ. 2)- και εμπροθέσμως στις 11.1.2006 την κρινόμενη προσφυγή του με την οποία ζητεί την άρση της προσωρινής του κράτησης.
Η προσφυγή αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του Συμβουλίου τούτου μετά από πρόταση της Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Καβάλας (άρθρο 285 παρ. 1 ΚΠΔ).
Από τα στοιχεία της δικογραφίας προέκυψε ότι στις 8.1.2006 ο κατηγορούμενος συνελήφθη από Αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Καβάλας να κατέχει σε αγρόκτημα που βρίσκεται στο Δ.Δ. Χ. Καβάλας, ποσότητα ακατέργαστης κάνναβης βάρους 173 γραμμαρίων (μαζί με το νάιλον περιτύλιγμα) αλλά και μία ζυγαριά ακριβείας. Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι ο κατηγορούμενος δεν έχει απασχολήσει άλλη φορά τις Αρχές για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών ή για οποιαδήποτε άλλη αξιόποινη πράξη, είναι ηλικίας μόλις 24 ετών και κατοικεί μόνιμα με την οικογένειά του στην πόλη της Καβάλας, όπου ασκεί μαζί με τον πατέρα του επιχείρηση παραγωγής και πώλησης ιχθύων. Επομένως, εφόσον ο κατηγορούμενος έχει σταθερή εργασία και μόνιμη κατοικία και γενικότερα σταθερούς δεσμούς με το κοινωνικό περιβάλλον, δεν συντρέχουν κατά την κρίση του Συμβουλίου οι προϋπο- θέσεις για την προσωρινή του κράτηση (ΣυμβΠλημΑθ 5967/2003 ΠοινΧρ ΝΔ , 936) και πρέπει η κρινόμενη προσφυγή να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη, προκειμένου δε, να εξασφαλισθεί η εμφάνιση του κατηγορουμένου στο Δικαστήριο για να δι κασθεί για την παραπάνω πράξη, πρέπει να αντικατασταθεί η προσωρινή κράτηση με τους περιοριστικούς όρους της επιβολής εγγυοδοσίας ύψους 6.000 ευρώ, της απαγόρευσης εξόδου του από τη Χώρα και της εμφάνισης αυτού κατά το πρώτο πενθήμερο εκάστου μηνός στο ΑΤ του τόπου της κατοικίας του, ενώ το αίτημα να εμφανισθεί ο προσφεύγων ενώπιον αυτού του Συμβουλίου για την ανάπτυξη των απόψεών του πρέπει να απορριφθεί ως νόμω αβάσιμο σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη.
Για τους λόγους αυτούς
Δέχεται την από 11.1.2006 προσφυγή του προσωρινά κρατούμενου Σ.Λ., κατοίκου Καβάλας (...) κατά του υπ` αριθμ. 11 9.1.2006 αντάλματος προσωρινής κράτησης της Ανακρίτριας Πλημμελειοδικών Καβάλας.
Ακυρώνει το υπ` αριθμ. 1/9.1.2006 ένταλμα προσωρινής κρατήσεως της Ανακρίτριας Καβάλας.
Αντικαθιστά την επιβληθείσα προσωρινή κράτηση με τους περιοριστικούς όρους:
1) Της καταβολής εκ μέρους του προσφεύγοντος εγγυοδοσίας ποσού έξι χιλιάδων
(6.000) ευρώ,
2) Της απαγόρευσης εξόδου του προσφεύγοντος από την χώρα και
3) Της εμφάνισης του προσφεύγοντος στο Αστυνομικό Τμήμα του τόπου της κατοικίας του κατά το πρώτο πενθήμερο εκάστου μηνός.

Απορρίπτει το αίτημα του προσφεύγοντος για την αυτοπρόσωπη εμφάνισή του ενώπιον αυτού του Συμβουλίου.